Yaptığı İbadet ve hayırlı işlerin çokluğundan dolayı
pişmanlık duyup halinden şikayet eden bir insan!
İnsan onuruna yakışmayan
haramlarla dolu yaşantısından gerçek manada memnun olan,
iftihar eden günahkâr, ahlaksız bir kimsenin olabileceğine inanmıyorum.
Olabileceğine siz inanıyor,
veya ihtimal verebiliyor musunuz?
İnsan Aklı ve Ruhu, Maddi ve manevi,
Zarara razı olmayacak yapıda yaratılmış olduğuna göre! ...
kötü şeylerin,
zarar, zahmet ve masraflarına rağmen,
ömrünü fani, faydasız ve zararlı şeylerin arkasından koşup;
İnsana izzet ve onur kazandıran,
zarar ve ziyandan koruyan hayata anlam kazandıran,
İman, ibadet, ahlak, adalet, sevgi ve muhabbet gibi
değerli şeylerden sakınan ve aleyhinde bulunan kimsenin,
ruh ve akıl sağlığından söz edilebilir mi?
Kayıt Tarihi : 11.3.2011 09:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Erem](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/11/damlalar-172-soz-edilebilirmi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!