Ben eskiden efkarlanırdım,
Dertlenirdim gurbete çıkınca.
Yaşadığım şehirden 1023 km. uzakta
Karışık duygular içindeydim ancak.
Kızım öğretmen olmuş,
Atandığı il Şırnak;
Arkamda Namaz, önümde Cudi,
Sağ tafafımda Gabar Dağları.
Oturmuşum Öğretmenevi'ne
Çayımı yudumluyorum çevreye bakarak.
Hep yabancı yüzler,
Aşina olduğum saadece
Sigaram ve çakmak.
Ben ne hale gelmişim be birader,
İçimde sıla özlemi de yok.
Kafam çalışıyor; düşünüyor
Çok, çok hızlı
Durduramıyorum hey hak.
On gün sonra gideceğim
Damla'yı burada bırakarak.
Gözlerime haykırıyorum:
Ağlamak yok bak!
Biliyorum ki, gene de
Bir damla yaş çıkacak...
(2 Ekim 2000)
Kayıt Tarihi : 26.7.2007 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım...
şiir için de...
ekrem bozkurt
sevgi ve saygılar..
TÜM YORUMLAR (70)