Damla olup sıçrıyorsun Şiiri - Oktay Çekal

Damla olup sıçrıyorsun…

Yine bu dünyanın kalabalığındayım…
Yalnızlığımla dolaşıyor duygularım.
San ki; herkes etrafımda yokmuş gibi…
Ruhumu, dibe çeken girdaplardayım.

Oda bir yabancı, ellerin eli gibi…
Bakışlarıma konmayıp, kanat çırpıyor.
Tenime sonsuzluğun seli yağıyor.
Islanmasam da damla olup sıçrıyor.

Nasıl anlatmalıyım, kelimelerim suskun.
Sözün bittiği yerdeyim, ruhum durgun.
İçimdeki sevdam, dergâhına sürgün…
Birden kayboluyorsun, manası nedir?

Hep seviyorsun bilirim, gözlerim kör olmuş.
Bakamıyorum gözlerine, yüreğim vurulmuş.
Koylarıma gelmiyor ki; kokun beni unutmuş,
Tüm hücreme katıksın, doyamıyorum sana…

Oktay ÇEKAL
05.10.2015-20.13