Damla Damla Yaş Oldun

Dün yine seni andım bütün ruhumla tüm gece
Anlayıp ağlayasın diye dilimdeydi ismindeki her hece
Manasızdı, gereksizdi...bildim; ta ki kalbim dinince
Lakin söz vermiştim, tuttum...ve herşey bitince
Anlatamayacağımı anladım, aldı derin bir düşünce

Dedim ey sahib-i nefs-i emmare; bırak değmez
Aldırma hem gel desen gelmez, hem sözün dinlemez
Maşukun en derin aşkı sen olsan lütufdan bilmez
Leyleğin yuvası misal bir görünür bir görünmez
Asidir hem bazen olsan yekvücut ele geçmez

Yok dedi gaibden bir ses, sezemedim nerden
Asi de olsa dedi o da hesap verenlerden
Şaştım ne bilirsin dedim ey meçhul-u serden

Okurum dedi tüm gaibi, kitab-ı gizemden
Levh-i mahfuzmudur dedim, aldığın ilim kimden
Dedi aynı ses, dur heycanlanma ben sendenim senden
Us da kalmadı o an ruh da... gitti bedenden
Nerden bilirdim o sesin geldiğini benden