Damla Damla Rahmet

Hayat işte nefes aldığım an başladı,
soluduğum her hava hayat girdabıydı
yaşarkeni,izlerken,sezsizce beklerken;
kaçırıyordum sanırım; hayatta ölüme hudud gözlerimi.

Mevsim gene kış,ölmüş olan bir bahar var,
dedim ya hayat ölüm ardından bile hayat var,
üşümüşcesine donuk,kırılmışçasına ürkek,
istermisin bu hayatı tersinden gidek!

Adalet ah o sarsmaz adalet!
iyiliğe uzandık,şefkate sıgındık umuda bağlandık,
istedik Rahmandan verdide verdi..
istedik Beşerden nedense hep sırtını çevirdi.

Aç uyutuyo bazen bu hayat bizi,
tok yatanlar mı bu hayatın asıl sahibi?
eğer inmeseydi gökten damla damla Rahmet
Ademoğlu yaşarmıydı bu hayatı damla damla Rahmet...