Damla damla dökülsün içim…
Dereler akıyor uzaklardan sanki yüreğime
Sönmüyor bu ateş çağlayan olur gibi
Tenimde kanıyor yılların hatırası
Dinmiyor bu özlem ruhumda patlar gibi…
Çok uzaklara bilmediğim diyarlara gidiyorum
Tenimde kaybolmuş ruhum sanki veda ediyor
Koşar gibi düşe kalka nefes nefese gidiyorum
Dönüp bakmadan gözyaşımdan akmadan öylece…
Durmuyor yüreğim durmuyor bir kez sevenlerdenim
Suskunluğumun her hecesinde isyanlarım haykırıyor
Karardı hava gölgelerde saklanıyor görünmüyor
Bir rüzgâr esiyor ki; fırlatıyor kendimden beni…
Yüreğim acıyor sanki hep bir diken batıyor gibi
Anlamsız duygular beynimi kemiriyor, içim darmadağın
Kanatlarım yok ki; gökyüzüne uçayım bir bulut saklasın beni
Orada yağsın duygularım damla damla dökülsün içim…
Oktay ÇEKAL
12.07.2013-14.39
Kayıt Tarihi : 14.7.2013 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!