Damla Damla Aktım Sana Karıştım

Belki bir düştüm belki de gülüştüm
Koşarken mutluluğa ayağım takıldı da düştüm

Belki kaçış belki dönüştüm
Hasret çeken sevdalarla görüştüm

Seni gördüm göreli zırıl zırıl ağladım
Sokakta kalmış bir çocuğa dönüştüm

Aşka kanat çırpan bir kuştum
Kömür gözlerinle tutuştum

Uçsuz bucaksız yollarda
Çıkamadığım bir yokuştun

Belki yanış belki de sönüştüm
Savurdum küfürleri seni benden alan kaderimle dövüştüm

Yalanlarla dolu şu hayatta belki bende bir yanlıştım
Seni senden uzakta yaşamaya alıştım

Sen bir okyanus ben sana akan gözyaşı
Damla damla aktım sana karıştım

Adım adım sana koştum
Dokunacakken uçurumdan düştüm

Sen bana hem çok yakın hem de iki sevgilinin buluştuğu
Parmaklıklar ardında birkaç dakikalık görüştün

Bir gece değil her gece gördüğüm düştün
Bir yangın oldun da tam yüreğime düştün

Adım adım uzaklaştıkça benden
Yıllardır hasret çektiğim gurbetten sılaya dönüştün