,DAMLA DAMLA
“ Sürahi olmaktansa, bardak ol ” der Mevlana
Oysa ben ne sürahi
Ne bardak olma derdindeyim
Sadece bir yudum su olsam derim:
Bir zamanlar
Dertli türküler, yanık ağıtlar mırıldanan
Suyu çekilmiş eski değirmene
Umut olmaya, yaşam vermeye…
Öğütsün buğdayları
Şen türküler eşliğinde
Bir parça kuru mısır ekmeğinin
Nasıl şölene dönüştüğünü gördün mü hiç?
Fındık bahçesindeki küçük çobanın
Zayıf, minicik ellerinde
Bir tas su olsam derim
Katık etse ekmeğine
Umutlarını doldurmuş delik ceplerine
Katar katar okul hayalleri geçer
Uyku akan gözlerinden…
Çavlanlar dökülür yürek dağımdan
Yurdumun suya hasret kurak bölgelerine
Ekinler adam boyu
Meyve ağaçlarının dalları yerde…
Bir sevdalı bulut döner başımda
Sen düşersin aklıma
Bir yanım uçurumdur
Diğer yanım kıyısız bir deniz
Yaz olursun
Pırıl pırıl, sımsıcak
Deli dolu bir ırmaktır ömrüm
Akmakta
Hep sana sana
Sunsam derim,
Damla damla
Yarin çatlamış dudaklarına…
Naime ÖZEREN / Kasım 2013
Naime ÖzerenKayıt Tarihi : 11.11.2013 23:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*** Sürahi olmak için zorlama kendini, bardak ol ki sürahi karşında eğilsin. İşte bu yüzden herkes alnından öper bardağı... Mevlana
Sonsuzluğa akan bir nehirdir, yarin dudaklarında...
Sabahı 'şiirinizle' karşılamak ne güzeldi Öğretmenim... Can verdi, inanın...
Bir kez daha tebriklerimle...
Tebriklerim ve sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (106)