Damla Damla Şiiri - Muzaffer Şanver

Dolu desem değil, yağmur hiç değil,
Damlalardan saydım damlarken seni.
Dışı nurdan kaplı, içi boş değil,
Meleklerden saydım damlarken seni.

Misk_ü amber kokar, gülleri açmış,
Savrulmuş zülüfler, omuzdan uçmuş.
Sürmüş tarlasını tohumu saçmış,
Evleklerden saydım damlarken seni.

Hangi yayladansın, başın rüzgârlı,
Yâd eller mi baktı, gönlün efkârlı,
Güllerin rengârenk dipleri harlı,
Çiçeklerden saydım damlarken seni.

Perçem arasından bakışlar sızar,
Yüzün ay gibidir değmesin nazar.
Tam ulaştım derken mesafe uzar,
Kulaçlardan saydım damlarken seni.

Ay geçer, yıl geçer, geçer aradan,
Seni bir çirkine yazar yaradan,
Muzafferî ayrı düştü sıradan,
Yâd ellerden saydım damlarken seni.

20/12/1999