Damla damla Şiiri - Halil Kıvrık

Damla damla düştü ufaklik mazgallara
yetişemedim,
yolumun yarısı
belimin ağrısı

saçak kenarlarini dantelliyor
yüzgörümlüğünü bekleyen umut.
Gerdek sevinçlerinden bunalan zemheri
buz tutmus sarkıyordu ahşap saçaklardan dikine
lodosta
buz
damla damla..

Ateşimde çayımın kahvemin buğusu
çözgü olmus beze,
herşeyimin mahremiyetini örttüm..

Yapı ustası;
Yatay kirişlerin kalıbına
mesai bitimi klepesini çakıyordu dikine..
Dört sütun birbirine bağlanmıştı
taşlaşmadan önce
Ter
damla damla..

Zaman,
Dişinin arasindaki kırintıyı,girıntiyi
saatin yelkovanıyla kurcalıyor.

Sabah güneşi;
gecenin röntgeninde görüyor gündüzü.
Yoğun bakımda aşk damlıyordu serumdan
u
m
u
t

u
m
u
t

u
m

Ufaklık; güneş görmemiş yüzüyle
akıl veriyordu Galiileo’ya
zindanından.
Dünya dönüyor diye bas,bas bağırıyordu.
dar geldi damlama,
neşet usta kışkırttı
firarını.!

mapushaneye güneş doğmuyor..
.
çekti, ver etti gitti,
homurdana homurdana.31 kez

Akşehir gölünde maya tuttu yoğurt.
Ha babam yediriyordu EDIP.
Kalem de kalemmiş haa..
tükenmez olduğundan
on yilda bir,
damarlarına bastıkça kırdılar.
Mürekkep
damla damla..

Savunmasız,sefil estergon düştü, düşman eline..
Darbe aldı kafam.
kan damla damla..
düşünce yerde
düş
damla damla

kan gölü birikti.

Yoğun bakımın kapısıyla açıldı kapılar
Kafam dağıldı
Tan vakti belirdi yüzümde.
Kızımın,
güneş gören damlamın sevinci
gözlerimde..
Gözyaşı damla damla

Aşıladı güne güzelliğini
benim gülüm.
Çiğtanem,ateşparçam
Hazanım..
Candostum