Damla damla Şiiri - Nisan Yağmuru

Gökyüzü biriktirmiş gözyaşlarını
Birden hırsla başladı damla damla yağmağa
Senin sözlerin aşkın gizli her damlasında
Düşmesinler yere basılmasın üzerine
Avuçlarımı açtım,dol doya doya ellerime
Basayım bağrıma yüreğime
Geleceğimin Umut anahtarı
Bir bilsem hangi damlada saklı
Tükendim kırıldı elim kolum
Beklerken,gelmeyecek olan o zalim zamanı
Zaman çok gaddar
Ancak takıyor koluma özlemi elemi gamı
Ey yar
Sen aşıla yolla bana sabrımı
Sabrım çok çok azaldı
Her yanım ağrıyor yaralar aldı
Bir bakıyorum gözlerim
Gözlerinin ulaşamayacak kadar çok derinliklerinde
Hayalimde olsa bile
Görüyorum öylesine
Bir de bakıyorum
Gözlerim anlamsız çaresiz kalmış
Öksüz garip yetim
Kendi kendine bi çare
Korkuyorum sana soru sormaya
İstiyorum tüm arzumla gücümle
Sevgimle kavuşmuş gibi yüreğimde kal
Yaşatayım seni öylece seve seve
Ben yıkıldı yıkılacak haldeyim
Sen sarmala ayakta kalmamı sağla
Özlem seni de tüketse bitirse bile
Aşkın ölümsüzlüğü azameti ile
Çekilme sakın geriye
Zorluklara hasrete esir düşmeyelim
Biz mağlup olmayalım galip gelelim
İşte bu benim vazgeçemeyeceğim
Tek arzum muradım emelim
Çok acı olsa da
Sevdiğime pişman değilim..