Damla Çukurları Şiiri - Turgay Kadiroğlu

içimde sükutun tıkırtıları
dışımda zamanın tik takları,
içimde renk renk düşler,
dışımda uykusuz uykusuz güneşler...

ölü mü ne,
kıpırdamıyor gecelerim.
aklım arı kovanı
vurmuyor usumun yelkovanı,
canım çekilir elimden,
sen uzaklaştıkça gecemden
seninle nefeslenmek uğruna
koşar adımlarım,
ölümüne...

bu ne telaş,
yarışta damlalar,
sanki yerden çıkmışlar göğe,
evlerine dönüyorlar,
neden toprak diye
hep üzerime çiseliyorlar...

sahi, toprak kokar ellerim,
topraktandır tenim,
topraktadır kefenim
damla çukurudur gözlerim...

ellerim iki yakanda
dünüm, varım
günüm, yarınım
iki yakanda şehrim,
aldığım nefesim,
verdiğim sözüm,
ah ediyorum ya sana
hasret kokuyor
suyuna yazdığım sesim...

istanbul, iki yakandayım
istanbul kadar yüreğim...
istanbul oluyorum ben,
set çeksene boğazıma,
durdursana damlaları...
gözlerim,
damla çukurları...