Damla Çoğalır Şiiri - Ozan Efe

gün
özler
giderse
biliyorsun
ateşe uskur
gürüldeyip yana
başını da eğdirmez

ne
gece
ne günü
hazanına
ayrılık günü
özüne sevgisi
ışıktan acı çeker

göz
değer
kaçamaz
ellerinden
damla çoğalır
terinde sımsıcak
kök salar damarına

öp
elli
kındıra
öpücüğün
çizdirdiğin yer
dolar bakışların
gecesinden seversin

bir
yele
savrulur
eteğinden
ektiğin tohum
suya doyacaksa
köklerinden yeşerir

ve
nefes
buğusu
pencereni
kapatır sisle
dokunuşunda iz
gizem damla çoğalır

231111denizligülceüçgen