Damla Şiiri - Mahmut Karahan

Sen duygu adamısın
Gönül adamı
Ne zaman hislenirse birisi
Arar seni doyamaz gönlüne
Sen seni görecek bir aşk ararsın

Gözü değerse gönlüne
Seni sarıp sarmalayacak
Yakıp kavuracak
Yangında gözleri ıslanacak bir aşka
Kendini adarsın

Koybolduğun bir yolda
Elini açarsın küçük bir çocuk edasında
Öksüz bir kaldırımda
Yürürsün koşarsın güçünün yettiğince
Töközlersin aksarsın ama yakalarsın
Güven duyduğun sıcacık eli
Diz kapaklarında kalır boyun
Bu sevgi oyununun

Duyguları bırak
Bentler çekme gönlüne
Hıçkır yutkun
Sal beni gözlerinin içinden
Döküleyim sana
Sen benim çağlayanımsın
Kim düşer benden başka
Kirpiklerinin boşluğuna