Damla Şiiri - Ahmet Kurt

Kara gözlerini sil de sevdiğim,
Kirpiğinde solan damla olayım.
Ne çıkar zamandan, mesafelerden,
Gönlümün gönlüne dili olayım.

Hasret mi kelime, vuslat mı umut! ?
İyiyi özle de, kötüyü unut,
Sevdayı içinde besle ve büyüt,
Yaprağı, çiçeği, dalı olayım.

Kemlere aldırma, dilsizi dinle,
Kimsesizi koru merhametinle,
Uzat ellerini sar şefkatinle,
Ayağın altında halı olayım.

Yüreğime sığmaz yazdığım sevda,
Hisseder gezerim bahçede, dağda,
Her anda içime yeniden doğ da,
İstesen garibin salı olayım.

Kurdoğlu her güne sığdırdı aşkı,
Sığmadı gönlüne, sığmadı taştı,
Çamları devirdi, kendinden geçti,
Bütün aşıkların hali olayım.