Damla Şiiri - Kaan Kapgan

Gök delinse ıslanmaz kalbim,
Sen ağlasan damla damla birikir içime felaketim.
Boğulurum, anlatamam o afeti.
Aldığım her nefes kan, revan.
Her gece bir başka musallat.
O damlaları saklamak gerek,
kat kat toprak atmak, fersah fersah yola vurmak, kaçırmak gerek onları.
Ya yapamazsam...
Denizleri kurutur, göğü indirir çukurlara.
Ölümün gamzeleri mesken olur sokak başlarına.
Tutulur tüm sevenler, korkma biz değiliz onlar. Ben ağlasam derya deniz,
nem almaz o yüreğin.
Bensizlik ölüm belki ama sensizlik büyük kıyamet.