Damla
Perhizini bozmamaya
And içmiş gibi
Çağlayan olmaya direnen
Buzulların gediklisi
Dilsiz gözyaşların
Hiç ummadığın bir sabah
Kapını çalmadan
Uyandırıverdiğinde
Kapama gözlerini
Sal gitsin çağıldasın
Aksın özgürlük tadında
İçinde yeşerttiğin
Umut tomurcukları
Yeni dünyalara taşısın seni
Ve tam da o anda beni düşün
O mutlu gülüşlerini
Taşıyan damlacıklardan
İncilisini bana ver
Ver ki bir anlık da olsa
Zenginliğinin
Sağanağına tutulayım...7.10.2016
Yusuf Işık 3
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 15:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/05/damla-170.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!