yağmurertesi penceremde kalan birkaç damla
cama tutunup benle olmak istediler belki,
toprakla kötü bir anıları vardır; buluşmak istemedi belki...
istemediler; olabilir...
ben yatağımdan çıktım...
penceremi açtım
gülümsedim usulce,
buğulu bir hayat
netlikten daha güzel belki,
sürekli net olma peşinde koşan ben,
teşekkür ederim damlalar...
Kayıt Tarihi : 19.2.2009 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!