Kendi tasvirini çizemez aşk boş duvarlara, vedasız ayrılıklarla besler kendini
Her insan yalnızlığın o tunç kapısından geçer, bekleyişlerle örseler bedenini
Ölümsüzlüğün kentlere düşer yolu kimi, kendi gölgesiyle sevişir hep geceleri
Damıtılmış anların dergâhıdır hayat, bir simyacının heybesinde ararız gerçeği
Kırık bir iç sesiydi yokluğunda tutunduğum. Yankılarla ruhumu alabora eden, alıp o ruhu çok uzaklara, kuzuların meleştiği yeşil kırlara götüren bir bahar yeliydi sanki kulaklarımdaki uğultun. Umutlar dolayıp dilime, coşkular sürüp bedenime ve aşk dolayıp ellerime o uçurtma şenliğine, o genç kızların kahkahalarla güldüğü mor tepelerde boylu boyunca uzanıp, seni, sesini, nefesini dinlemekti tek dileğim.
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
