Yaşamıma damga vuran, topuklu kırmızı pabuçlarım ile çevremi geliştirmek için,
kalabalıklar içerisindeki yalnızlığı içerek bindiğim “ BENİ BANA GETİR YAR
TREN” adındaki vasıtamın sorumluluğunu, umut tellerine mandalladım. Mavi
kenarı çiçekli aynam ise sağduyu aşılıyordu. Umut bekleyen aileme, mesleğime,
kişiliğime…
- Sen küçüksün… Senin konuşma özgürlüğün yok. diyen sesimin sessizliği ile
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta