Damga Şiiri - Aşık Fani

Bir garip yolcuyum yalan dünyada
Göremedim kader denen tongayı,
Neyleyim ki; katip gelmiş inada
Derin derin alır benden yongayı.

Aramadım ama nasıl bulundu?
Kim getirdi bilmem nerden alındı?
Nüfusuma geçti, tescil olundu.
El alem içinde yedim damgayı.

Hayatımda bir kez doymadım bile,
Görüp de adını koymadım bile,
Elde düğün, bayram duymadım bile,
Bırak yaşamayı bilmem imgeyi.

Kimlere açayım bunca kaygımı,
İçimi kemiren tek bir duygumu,
Yitirdim kendime olan saygımı
Düşüne düşüne bozdum dengeyi.

Önümüz badire, olmaz arkamız.
Çile urbamızdır, acı hırkamız.
Patenti alınmış, işte markamız.
Ömrümce taşırım ben bu simgeyi.

Divane Fani’yim tenha yaşarım,
Yoldan sıkılırım, dağdan aşarım.
Belki çeker diye ona koşarım.
Aciz yüreğime batan kamgayı.

AŞIK FANİ
22.07.2004