Damdan Düşenler Bilir Şiiri - Fahri Bulut

DAMDAN DÜŞENLER BİLİR
Gurbetlik acı derken, ayrı il hatırlanır,
Ayrı ilde yaşamak, zor gurbetlik sanılır,
Sevda çekmeyen insan, sevda bilmez yanılır,
Gurbetin en acısı, sevgi gurbetliğidir.
Nasrettin hoca buna, beşik arkası dermiş,
Sevgisiz gurbetliği, ölümden acı görmüş,
Sevda bilmez insanı çok kınamış, hep yermiş…
Ölümüne aşk yoksa yatak bile gurbetlik,
Saklanır, kaçar insan, yatakta fellik fellik,
Sevgiyi gerçek kılmaz çocuklarla, gebelik,
Gurbetin en acısı, aşkın gurbetliğidir,
Bunu yaşayan bilir, yaşamayan bilemez,
Hep gizlerde yaş döker, acık açık silemez…
Her gün Azrail sesler, intihar zar edemez,
Sır tutar bu derdini, sır tutmaza söylemez,
Kızılcık şarabı der, kan tükürür kan demez,
Sevgi bilmez birine, eşim derde yar demez,
Gurbetin en acısı, sevgi gurbetliğidir…
Rızazade, isyanda öfkesinden delirir,
Damdan düşen derdinden, damdan düşenler bilir,
Aşkından daha önde ne yazık âşık ölür,
Yağmur bulutlarında, ofları, ahtı kalır,
Gürleyen tüm şimşekler, oflarla, ahtan olur,
Gurbetin en acısı, sevda gurbetliğidir,
Dirhem dirhem her güne aşıkı yer bitirir…
15.EYLÜL.2018
Fahri Bulut Rızazade