Damarlarımda gezinip duruyor
Toprakta yatan birinin haleti ruhiyesi
Sanırım beni yanına çağırıyor
Ölümün yoluna giden Azrailin kölesi
Derinlerden bir ses işitiyorum
İçimde bağıran biri var sanki
Bağırıyor, sesleniyor, tepiniyor, çığırıyor
Ama onun sesinin duymak istemiyorum
Ruhum çalkalanıyor tıpkı bir kamyon tekeri
Hayatım gibi bok yoluna gidiyor
Dönüyor dönüyor ve çamura saplanıyor
Nasıl çıkaracağım bu bataktaki tekerleği
xxxxxxx
Artık kendime kötü şeyler söyleyemiyorum
Kendime dahi kızamıyorum. Buna gücüm yok
Boğazımda sanki bir yumru var. İnan hiç sesim yok
Artık hiçbir şey hissedemiyorum
Parmaklarım soğuk mu? Ayaklarım sıcak mı?
Nasıl bir hayattayım bilmiyorum. İnanamıyorum
Bu halime. Ben buraya nasıl geldim?
İnan bazen kendi kendime kim olduğumu soruyorum.
Korkuyorum. Benliğimi kaybedecek gibiyim
Yarın bir gün evimin adresini bile unutabilirim
Geçmişteki anılarımın hepsi artık bir silik fotoğraf gibi
Korkuyorum yaşamadan ölmeye korkuyorum
1 şubat 2022
Engin GüvenKayıt Tarihi : 10.5.2024 13:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Vay aw ne yaşamışım siteye yazarken bile bok gibi hissettim kendimi. Kağıda yazarken aklımdan ne geçiyordu acaba.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!