Hiç gördünüz mü beyler, duydunuz mu acaba?
Anne değil de Baba, diye ağlayan bala.
Ayrılmaz eteğinden, mekân tutar orayı,
Sığındığı limandır, odur, onun sarayı…
O en değerli varlık, mukaddesten, mukaddes,
Öğrendiğim ilk hece, duyduğum en güzel ses.
Görmeyen göz görmeli, şunu bilmeli herkes,
Onun sayesindedir, aldığımız her nefes…
Gözyaşları incidir, değerini bilirim,
Tek bir damlası için, Dünya’ları veririm.
Annem yorgandır bana, kanat olur, kol olur,
Elinden içtiğim su, Kevser olur, bal olur…
Ödenemez Annenin; hakkı, parayla, pulla,
Hiç karşılık beklemez, ona sevgini yolla.
Sakın alma ahını, ömrün geçer eyvah la,
Onu başına tacet, her kötülükten kolla…
Derdime deva olur, yarama merhem Annem,
Hasta olur yatarım, ilacım olur Annem.
Ağrıyan dişimdir o, sızlayan kalbim Annem,
Olmasa da yanımda, benimle yaşar Annem…
Annem gözümün nuru, neşem, sevincim, hüznüm,
Gözüm açıp gördüğüm, yüreğim, deli gönlüm,
Annem, Annem dedikçe, coşar yüreğim taşar,
Damarımı kesseniz, kan olur, Annem akar…
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 17:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

mealinde bir Hadis-i Şerif hatırlıyorum
Ayakları altına cennet serilen annelerimize ne kadar şiirler yazsak azdır.
Duaları üzerimizden eksişk olmasın
şiirinizde çok güzel olmuş
tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)