Değdi gözlerimiz birbirine, birimiz ela birimiz kahverengi
İşte o an düşündüğüm, en güzel gözler seninkiydi.
Karnım gıdıklandı, kalbim pır pır etti
Anladım ki benim kalbim artık senindi
Akşamları buluştuk defalarca konuştuğumuz mevzular hâlâ aklımda
Zaman dursun istedim biraz daha kal yanımda
Kokunu içime çektim, yüzünü ezberledim
Bir kere gülümsemen için dünyaları verirdim
Mecnun'la yarıştıramam aşkımı ama bende sevdim seni
Hafif bir esinti de bile çıkarıp verdim ceketimi
O sırada adam yerine koymadığını bilemedim beni
Ben sadece kirpiklerini saymak istedim
Aldım çikolatayı geldim okuluna, canın istedi diyeydi onca çaba
Bir de yüzünü görmek, özlem gidermek...sen ise çıktın sınıfına
Ne olduğunu anlamadım, seviyorsun sandım
Açıldım ve cevabımı aldım
Kalabalık bir metro, okul zamanı tabi
Saat belki altı belki de yedi
Uzaktan izlemekte güzeldi seni
En zoru da her şey başlamadan bitmişti...
Kayıt Tarihi : 8.7.2023 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Genç bir delikanlı genç güzel bir kıza aşık olmuş. Akşamları buluşmuş saatlerce sohbet etmişler. Ama kız çocukla öylesine takılıyormuş. Çocuğun ona her gün daha da bağlandığını farkında değilmiş. Çocuk kızın yüzünü görebilmek için kızın okuluna çikolata bile götürmüş ama kız onu istemiyormuş. Sonra kız birden konuşmayı kesmiş. Çocuk çok üzülmüş. Aylarca metroda kızı izlemiş ve bir gün anlamış. Kızın onu istemediğini ve artık kızı unutması gerektiğini anlamış.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Teşekkürler:))
Akşamları buluşup defalarca konuşulan konular hâlâ şairin aklında yer alır. Zamanın durmasını ve karşıdakinin daha fazla yanında kalmasını istediği anlaşılır. Karşıdakinin kokusunu içine çeker ve yüzünü ezberler, bu anların değerini anlar. Bir gülümseme için dünyaları verme isteği, şairin karşıdakine duyduğu derin sevgiyi ve ona olan bağlılığını yansıtır.
Şair, aşkını Mecnun'la yarıştıramayacağını belirtir, ancak yine de karşıdakini sevdiğini ifade eder. Hafif bir esintide bile ceketini çıkarıp karşıdakine verme isteği, fedakarlığı ve sevginin yoğunluğunu gösterir. Ancak karşıdaki kişinin şairi kıymetini bilemediğini ifade eder. Şair, sadece karşıdakinin kirpiklerini saymak istemiştir, yani onun her bir ayrıntısına olan hayranlığını ve sevgisini dile getirir. Tebrik ediyorum sizi. Saygılarımla...
Çok teşekkür ederim:)
TÜM YORUMLAR (6)