Dam...! Şiiri - Kanber İhsan Öcel

senide fark ederler bir gün
peşinde ayak izleri
ve ardından gelen itler
çepeçevre sararlar

seninde anana söverler
kız kardeşine

sana da sıra gelir bir gün
ellerinde bir tutam saç
kafan karışır allak bullak olursun
ben ha bende mi

sana da yer vardır her zaman
bekler olmuşum yolunu

burası soğuk burası çıplak
kızılca bir güneşe hasret kalırsın
babandan yediğin azarlara özlem duyarak

öğretmenin aklına gelir sonra
sana her şeyi öğreten öğretmenine küfredersin
başını dizlerinin arasına alıp acırsın kendine

ödediğin vergine yanarsın tutuşup ta
sana da sıra gelmiştir
geri dönemezsin

şatafatlı bir yapıdan sonra
geniş bir avlunun damındasındır artık
burası senindir burası damdır DAM.