Dalyan Şiiri - Nuh Karaaslan

Byblis’in gözyaşları efsanesi / Kaunos’un kuruluş öyküsü üzerine...
,,,
Aşkların imkansızı;
Ay kan rengi olduğunda;
Baykuş ötmesiyle...
Güneş batıdan doğduğunda;
Gözyaşı selinde sürüklenen ağaçların,
Kararmış yapraklarıyla...
Ayrılıkların z-amansızı;
Byblis'in gözyaşlarıyla labirent kanallarında
belirir.
Ki hala gözyaşı akıtandır Byblis, Dalyan'da...
Yalın ve durudur, Dalyan.
Berrak denizinde, hüzünler gizlenen,
Havasında yitirilmiş aşklar aranılandır...
Arayanlar bilmez ki,
Aşk; labirent kanallar arasında,
Sazlıklara saklanmıştır...
Dalyan'da, pürüzsüz ten ve ruh bulma hevesinde insanlar;
Çamur banyosunda…
Çiftleşen, Karetta Karettalar...
Çiflleştikçe nesillerinin devamı endişesinde...
İztuzu plajının kıskanç kaya mezarları;
Tepeden gözlerini dikip, kaşlarını çatar mı?
,,.bence çatar...
D-alyansı bir düş, hep son duraktır!
Dalyan...