Dedem bana hikâye anlatırdı, Manolya:
'Modern çağ açan ilim kitapta şirazdandır.
Yeni yavruya sebep ağaçta kirazdandır.
Her canlının doyumu fazla değil, azdandır.
Baharın bereketi sıcak geçen yazdandır.'
Bu hikaye çok eski zamandandı Manolya!
'Toprağı öpen alın kılınan namazdandır.
Diz kırmak Tanrı'ya yapılan niyazdandır.
İki büklüm ortada kıvranmak açlıktandır.
Kuru yaprak misali savrulmak rüzgardandır...'
Bu saymanın sonu yok! iki, üç dört... Dalya!
Saçlarına bağlanmam onlardandı Manolya!
Kayıt Tarihi : 28.2.2010 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!