Dalmış Gidiyor Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Dalmış Gidiyor

Nedir bu bakışlar, dalmış gidiyor?
Gündüzün ortası geceye bakar,
Zaman, su misali: Ömür bitiyor,
Bir dostun göçmesi, bin dostu yakar.

Ayası şakakta, yaslar başını,
Meçhulün sırrına sorar düşünü,
Sermaye defterde, bilmez peşini,
Keşkeler arttıkça kafaya takar.

Doğruluk üstüne sanmış düzeni,
Hesaba katmamış oyun bozanı,
Senaryo amansız, kaçmış yazanı,
Kulisten habersiz perdeye sıkar.

Her şair dizeye sokar alemi,
Şiir satmayınca suçlar kalemi,
Ozana yakışmaz bozuk kelamı,
Nahoş söz kişinin namına çıkar.

Doğuştan şanslılar kapmış adayı,
Bana çok gördüler kör bir odayı,
Ömrümce aradım hep hoş sedayı,
Görünmez yaşlarım kalbime akar.

Hoşoğlu neylesin doğuştan fakir
Nimetler kendine bakıyor hakir
Hisleri değişti, durmadı bakir
Vicdanı yap dese ihtiras yıkar

Mustafa Hoşoğlu
11.10.2014