Seninle aynı saksıda doğan,
Aynı gövdede hayat bulan,
Bir ağacın dalları gibiydik.
Ama sen açan, ben solan.
Toprağımız aynıydı, suyumuz aynı,
Aynı güneşti ikimizide yakıp kavuran,
Fakat sen açan, ben solan,
Belkide kaderimiz farklıydı,
Sana gülen, beni görmeyen.
Oysa çok istemiştim,
Belki bir gün demiştim,
Bir fırtına kopar,
Alır senin dalını, benim dalıma sarar.
Tutarım ellerini, hissederim tenini,
Duyarım nefesini, boş verdim, ötesini.....
Kayıt Tarihi : 14.7.2006 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Cihandar Akdağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/14/dallar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!