Dallanır Güllenir Küllenir İnsan

El bebek gül bebek tatlı mı tatlı
Kucaktan kucağa uçar kanatlı
Anaya babaya kalpten kenetli
Öpülür, koklanır, ballanır insan

Sokakta oynarken kapar huyunu
Mızıkçılık edip bozar oyunu
Zıplayıp koşarken atar boyunu
Ekilir, dökülür, dallanır insan

Yedi yaşlarında okula başlar
Kalemin izinde istikbal düşler
Ödev yapmayınca,öğretmen haşlar
Okuyup, öğrenip, dillenir insan

Gençlik damarında delice akar
Birine yanarken, birini yakar
Sevdiğine nişan yüzüğü takar
Allanır,pullanır,güllenir insan

Evlenir, eşini takar koluna
Ekmeğin kavgası çıkar yoluna
Deli gibi koşar sağı soluna
Çalışır, çırpınır, hâllenir insan

Gurbete düşerse işler çelişir
Felek ayrılığa hemen yılışır
Yılda bir kerecik yarla buluşur
Gözlenir, beklenir, yollanır insan

Arada namerde muhtaç düşünce
Dertler yüreğine dolup taşınca
Hayat fırınına girip pişince
Kızarır, kavrulur, küllenir insan

Tarlada hasadı toplar döşürür
Emek kervanıyla dağdan aşırır
Hayat mutfağında sevgi pişirir
Çoluk,çocuk ile dallanır insan

Sonunda mutlaka beli bükülür
Maziyi anınca yaşı dökülür
Ömrünün ipliği tel tel sökülür
Koşuşur, yarışır, yıllanır insan

Bazen haktan iner, günaha biner
Kim demiş yaptığı içine siner
Zamanla tövbe der yanlıştan iner
Kendini pirüpak kul sanır insan

DEĞİRMENCİ boyun eğer bahtına
Her kul gibi uyar ecel ahtına
Gün tükenir biner tabut tahtına
Gömülür toprağa, küllenir insan

Pirüpak:Tertemiz