Ahkâm kestim mecliste,
İzledi hepsi âheste.
Bir bildiğim yok idi,
Sandılar beni şâyeste.
Peynir gemisi yürüttüm,
Kalburla su taşıttım.
Biri de çıkıp demedi,
Bunları kim öğretti?
Sanırlar beni bilgili,
Yok uğraşım, tahsille ilgili.
Yedi köyün zengini,
Hoca bilip önümde eğili.
Yağ satarım, bal katar,
Ağzımdan yalan akar.
Ulemâsı şaşkın bakar,
Derler mübarek zât idi.
Ne ilimdir, ne ihsân,
Şaştım kaldım essahtan,
Hepsine de inandın,
Fikrin yok mu be insan?
(11.10.2014)
Mücteba ÜnalKayıt Tarihi : 11.10.2014 03:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mücteba Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/11/dalkavuk-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!