Sabah uyandığımda
Kapalı havayı görünce,
İçime bir hüzün çöker...
Yanaşırım pencere kenarına,
Dışarda yağmur havası...
Direk tellerindeki kuşlara bakarım,
Sokak köşesindeki kedi, köpeklere...
Bulutları seyre dalarım
Uykunun verdiği sersemlikle
Dalarım seni düşlemeye.
Gözlerim ufka, kalbim sana bakar
Hayalin canlanır göz önümde.
Günün en büyüleyici anlarını yaşarım,
Birlikte olduğumuz vakitleri yad ederim
Nahif bakışların gelir hatra,
Edeple başını önüne eğdiğin zamanlar,
İçimi titretmeye yeten tebessümlerin...
Doyamazdım seni izlemeye
Yüzümde mutluluk belirtileri...
Güne senle başlamak,
Daha ne istenebilirdi ki...
Kayıt Tarihi : 1.10.2020 20:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kış sabahı, KYK yurdunda yatağımdan kalkıp pencere kenarına gittiğim zaman gelen ilhamla yazdığım ilk şiirim.
![Şair Hüseyin Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/01/daliyorum-duslere.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!