dalındaki taze çocuk
kopar sen de
şu hayatın ucundan
somurtkan diye hayat
ve bir kaşık suda boğacak diye seni
ürpermek olur mu ondan
yeşil bir yapraksın sen
ağacın fırtınadan koruduğu saçları
saçlarına sığınmış tomurcuksun
tazesin daha
çocuksun
koparsın
sen de bu hayattan
ama acelen ne
neden bu isyanın
kime
bu konuşmalar
fayda mı bilemiyorum
o taze çocuğu
dalında bırakıp gidiyorum
sonra duyuyorum
ve görüyorum
önceleri gördüğüm çocukları
dalından düşmüş meyveler olduğunu sanıyorum
ama şimdi biliyorum
neden büyümediklerini
ve neden öldüklerini
tazeyken
ve neden kemirdiklerini
benliklerini
ölürken düşündüklerini
biliyorum
“ dalından düşmüş çocukları
bu yüzden mi bilmem
çok seviyorum ”
Kayıt Tarihi : 22.11.2005 15:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!