Dalın Kökü Şiiri - Turan Yükseloğlu

Adı kendinde, anadır Anadolu,
Avrupa-Asya deniz, kara yolu…
Her taşın altında tarih yatar,
Geçmişten, geleceğe ışık tutar…
Olmuş medeniyetler köprüsü,
Rengarenk toprağı ve örtüsü…
Kimi yerde, bahtı gibi kapkara,
Kimi yerde, kan rengi açık yara.
Taşlanır, meyveli ağaç misali,
Başka yok kısrak başlı emsali…
Sanırlar ki, bizi burada sadece;
Selçuk, Osman, Mehmet mi sence?
Değişik ad ile 7000 yıldır burada,
Bağı bir, soyu hür, kültür sırada…
Bu dalların köküne Türk denmiş,
Yolda can vermiş, dövüşte yenmiş,
İşte bu topraklar benimdir demiş.
Ya şimdi bak hele densiz ne diyor;
"Türküm, Türkiyem bir daha deme,
Ben öyle diyorsam sakın itiraz etme,"
Bizden alınanlarla ülkemiz nereye?
Hiç sorguladın mı kendi kendine?