Fırtınada sandal gibi savrulup durdum.
Her dem başka bir diyarda kendimi buldum.
İnan böyle dolaşmaktan hayli yoruldum.
Sonunda ışığın doğdu içime;
Sığındığım liman oldun, gurbet ellerde.
Ekmeğimi kazanmak için yaşıyordum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta