Dalı kırık bir yasemin görmüştüm,
Şefkat bekleyen bir çocuk gibi.
Duruşunda hüzünlü bir hava vardı,
Yüreklerde kopacak bir fırtına gibi.
Ona daha da yakınlaşmak istiyordum,
Tüm engellere meydan okur gibi.
Yaklaştıkça duruşundaki o hüzün ortaya çıktı,
Savaşı kaybeden bir asker gibi.
Hayata küsmüş bir hali vardı,
Kanatları kırık bir güvercin gibi.
İçindeki karamsarlık tüm bedenini kaplamıştı,
Bataklığa saplanmış bir hançer gibi.
Buna inat tüm benliğimle mücadele etmiştim,
Güzel günlerin çok yakında olduğunu hisseder gibi.
Ona hayatın güzelliklerinden lütfetmiştim,
Toprağa hayat veren bir avuç su gibi.
Fakat o yalnız kalmayı seçti,
Dalı kırık bir yasemin gibi...
(22.07.2008)
Koray DüzgenKayıt Tarihi : 22.7.2008 16:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Koray Düzgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/22/dali-kirik-yasemin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!