Sırıkların ucuna gerilmiş uykuları…
Bedenlerin erimişliği ve akışkanlığı…
Fillerin iğne ayakları yeri deliyor
Uçsuz bucaksız tenhalıklarda yazıyor bir sonsuzluk şiirini, O, dahi.
Bir düş evrenini solumaktayım şimdi.
Zamanın erimişliğini ve akışkan saatleri
Kurmak mümkün değil… elinde kalıyor.
İnsanın içine açılır ve boş çekmecelerdir
Yaşamın başka bir boyutunda sanki
Gölgeler hepten değişir ve uzar
Şehirler kimsesizliği büyütür
Tuvalleri ve bıyıkları tutuşturur ateş,
Yanan zürafalardan, atlar da…
Kendince bir oyun oynar
Ve izlettirir gördüğü düşleri…
Dali dali tepeli
Kulakları küpeli.
Dahice…
Düşlerini resimledi…
İzmir-Aralık-2006
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 16.12.2006 20:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/16/dali-dali-tepeli.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)