Gönül konacağın dalı bilmedin,
Ağlattılar seni bir gün gülmedin,
Acı çektin sebep nedir sormadın,
Tanımadın melek yüzlü şeytanı.
Her yüze güleni dost mu sanırsın,
Kim ne derse hemen nasıl kanarsın,
Şimdi böyle ah vah edip yanarsın,
Olmuşsun bir vefasızın kurbanı.
Coştun gene deli deli akar sın,
Geçtiğin yerleri yakıp yıkarsın,
Hem kendini hemde beni yakarsın,
Çaresiz kalmışsın hani dermanı.
Düşme dedim sarpa saran yollara,
Yazık ettin geçen bunca yollara,
Boyun büktün halden bilmez bir yara,
İçi dışı kibir dolu her yanı.
Kayıt Tarihi : 1.9.2014 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
öylesine bir şiir.
![Cevdet Altay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/01/dali-bilmedin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)