Dalgınlığıma Gel Şiiri - Merve Dinçarslan

Uzaklardan bir ses "durgun görünüyorsun" dedi.

Az önce büyük bir dalganın altında yok olmamış...

Şiddetli bir sarsıntı ile
kemirgen haşereler alıp götürmemiş gibi benliğimi...

Her zaman ki mezelerden 'iyiyim'ler serpiştirdim sofraya.

Ne dalgalara ne dağlara ne de haşerelere dargınım.

Dalgınlığıma gelmesen, ne dalgalara ne sarsıntıya ne de haşerelere kaptırırdım kendimi.

Sularım çarşaf gibi, taş atıp bulandırma.

Biriken çöplüklerimden olsa gerek kimsecikler yanaşmadı kıyılarıma.

Dağlarıma toki bile gelmez.

Pek tadım kalmadı, hikayenin bedbahtları da haşereler.

Durgunum , sularım toprağa çekiliyor.

Bir Ademoğlu daha çıkar balçıklarımdan.

İblis onaylasa, ağaç çekici gelmese Adem'e...

Dalgınlığıma gelmesen...

Belediye de bir el atsa kıyılarıma...

Ama toki yine dokunmasa toprağıma...

Fena mı olurdu?