Dalgınlığım Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Dalgınım.
Kaybolmuşum, hayallerin içinde.
Hiç bir şeyden haberim yok.
Yine yürekleri burkmakta, benim şu dalgınlığım.
Dalıp gittiğim bu günlerde.
Neden, neden bilmem!
Geçmişimin, gerçekleri hiç ayrılmaz oldu bu günlerde gözlerimden
Bu yüzden olsa gerek
Dalgınlığım.

Dalgınım!
Ötelerin ötesinden, kulağıma gelen sesten
Gam doludur, düşüncelerim.
Gülmeyi çoktandır unutmuş, yorgun yüzlerimden
Okunmaktadır geleceğim.
Ve!
Yüreğimi binbir parçaya bölmeye çalışan hakikatten
Uykularımı, kaçıran vesveseleri düşünmekten
Dalgınım’da!
Dalgınlığımın sebebine, ermiyor aklım.
Dalgınım.

Dalgınım.
Diyorum’da kendime
Bir türlü gülmek eğlenmek, ya’ da boşvermek, gelmiyor içimden.
Gam doludur bu akşam yüreğim.
Gam keder!
Gözlerimde geçip giden yıllarımdaki acı tatlı günlerim
Beni benden çalmakta, içimdeki ezikliğim.
Dalgınım.

Dalgınım.
İçimi tarumar etmiş, sebepsiz endişelerim.
Ruhların dolaştığını görüyorum.
Karşımda!
Ve!
Etrafta ilahi bekçiler gibi yükselen, selviler görüyorum
Bu akşam!
Tepelerin etekleri yine, karanlığa dönüşürken
Akşamımda.
Kipriklerim dersen yerinden kımıldamıyor,
Ruhum zifiri karanlığına dönüşmeye başlarken bu akşam.
Dalgınım.

15 Temmuz 2015-07-15
Antalya