Boş ver...
Hiç üzülme
Kederlenip başını
öne eğme
Nasıl olsa ben
alıştım artık vefasızlığa
Sen yeter ki göçüp gittiğimde
beni güzel hatırla
Hiç bir arzum ve umudum
acı yaşatmasın sana bırak beni bana
Var...
Git sen yoluna
Beni beyhude yere yorma
Sen hala bizzat kendin olmayınca
Hevesin, hevan için
yaşıyor olman boşuna
Her bakımdan aklıselim olmak
yakışır adam olan insana
Her esintinin, arzunun, beklentinin
girdabında yaşayana ibret sorulunca
Dalgın dalgın bakar uzaklara,
mecali kalmayacak bir gün nasıl olsa,
kudreti kalmayınca
İşte o zaman nedamet duyar
yalnız kalınca, şer ve münkeri nefsi için
emanet ömrü hoyratça harcayınca
Kayıt Tarihi : 26.3.2017 12:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!