Dalgalara Sönen Şiiri - Galip Uçar

Uyanmak gri bir İstanbul’a
Bir martının beyaz kanadında
Neyi sevip neyi sevmediğimi bilmeden
Bir şeyleri özleyip
Çoğu şeyi görmeden
Vapur düdüğünde ıslıklar çaldım
İstanbul türkülerince
Dalgalar söndürdü ateşimi
Gazı bitmiş bir çakmak gibi
Denizde süzüle süzüle kıyıya vurdum
Nereye gidip
Nerede kalacağımı bilmeden
Sonra yunuslar atladı uzak kıyılarda
Yelkovan kuşları uçtu
Bulutlar biraz daha beyaz
Gökyüzünde mavi belirdi
Ritim arttırmadı İstanbul türküleri
Dudaklardan süzüldü
Özlem yine bitmedi
Renkleri değişse de hayatın an be an
Nazarın ufku hasretle karanlıksa eğer
Bir bilettir hayat
Tarihi belli değil
Varışı belli değil
Açığa alınmış
Gazsız bir çakmak misali
Hafif ama gaz sancılı
Taşlık bir kıyıya vurmuş
Dalga vurdukça dönmüş
Dalga onu söndürmüş