Dalgalar Şiiri - Volkan Aksal

gitmek üzereydim..
daha karanlık çökmemişti..
dalgalar fena çarpıyordu
birazdan düşecek olan karanlığın kıyılarına..
hiç aklımda yoktu yazmak
birden öyle düşüverdim..

sevda dolaylarında yağmur bekliyordu bir adam..
bir ihtiyar
saatini eşitliyordu kuledeki saatle
korkarak ölüme ne kadar yaklaştığından..
ölümse belki aklına bile getirmiyordu ihtiyarı
ama mesaisiz çalışıyordu,
yaşamak kadar gerçekti,
durdum yakınlarında..
yolları düşündüm..
ayaklarının dibinde kilometrelerce sevdalar taşıdığım yolları..

yine aynı şarkıyla seslendim sana olduğum yerden...
iyice hızlandı dalgalar..
bütün uçsuz bucaksızlığına bıraktım sesimi..
bir ayak izi bırakmadan
gölgesiz dolaştı ışığında sesim..
rüzgar vurdu yankısına, soğuk
sonbaharla bilenmiş..
belirsiz bir uzakta yitirdim son direnişlerini hecelerimin.
art-arda çarpıştı dalgalar,
yeni düşmüş karanlığın kıyılarına
aynı rüzgarda soğumuş,
sert,
ölümcül..
dalgalar, dalgalar, dalgalar...

ayaklarımı değdirsem,
çekip alacaklar beni senden..
karanlığa gömüleceğim bir anda..
bütün çırpınışlarım boşa gidecek.
düşünemeyeceğin kadar uzak olacağım sana,
her zaman olduğumdan.
oysa böyle uzağında olmak bile iyi..
olduğum yerde
hiç düşünmeden, öyle düşmek satırlara..
tam da gitmek üzereyken hemde
yine kalmak anılarda..

2002