Dalgalar Şiiri - Mustafa Bertan

Mevsim hazan mevsimi
Öylesine bir akşamüstü
Kapkara bulutlar örtmüştü engini
Bir gaflet perdesi çöktü
Yağmur yağdı yağacak
Dalgalara kalkan olmuş yalçın kayalar
Huşu içinde dolaşıyordu martılar
Gökyüzünde çığlık atarak
Düşündüm
Yalnız olmadığımı anladım
Enginde koparken bu feryat
Dalgalara kapılmış sürüklenirken kum taneleri
Bende bu evrende bir kum tanesi gibi
Farkına varmadım geçen zamanın
Vaki
Sürüp gidecek bu serenat
Belki balıklarda olup bitenden habersiz
Silinip gitti kumlara yazdığım şiir
Şuursuzca dolaşıyordum sahili
Birden bir sessizlik çöktü dünyama
Ruhum miraç ettiği an
Bir ömür zail oluyor sanki
Belki tanrının hediyesiydi lütfüydü yaşamak
Velâkin içimde kopan fırtına
Yüreğimde çalkalanan dalgalar
Hiçbir şey silemedi yüreğime kazınmış sevgilerimi
Şiirlerimi
Ben buralı olduğumu anladım
Dalgalarla sohbete dalmışım
Kıyıya vurdu şehrin ışıkları
Hayaller kurdum yarınlar için
Hayaller
Döndüğüm andı kuytu dünyama