Akdeniz’e düşmüş kızıl saçların,
Rengini guruba vermiş dalgalar.
Gün batımlarında mor yamaçların,
Eteğinde köpük dermiş dalgalar.
Meltem olur saçlarını savurur,
Güneş olur beyaz teni kavurur.
Kumsalında hislerine gem vurur,
Sevdalara kanat germiş dalgalar.
Çoğu zaman sakin sessiz durgundur;
Bencileyin bir güzele vurgundur,
Aşk ile perişan, bitap, yorgundur;
Mavi atlas yatak sermiş dalgalar.
Meftunizadeyim durgun akarım;
Dertlere gark olmuş, yalvar yakarım.
Met-cezir misali iner kalkarım,
Yakamozlu bir sehermiş dalgalar.
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 11:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Odabaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/06/dalgalar-70.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!