Dalgalar Şiiri - İbrahim Baykurt

Senin için çırpınan şu zavallı kalbimi,
Bir martı kanadında al götür uzaklara
Ruhumun sana hasret haykıran şu sesini,
Güneşin battığı o yerde, sar dalgalara.

Seni sevmek suç olsaydı, zulümdü bu cana
Dayanmak hiç mümkün mü, yürekten yangınlara?
Sevgiyi Tanrım vermiş inan ki insanlara
Ellerini aç da semaya, koş dalgalara.

Sevdanı sar yarama, bir daha kanamasın
Elimi öyle tut ki, hasret uğrayamasın
Yarısı yırtık resmin bırak yadigar kalsın
Boyuna dek aşka doymaya, dal dalgalara.

Paslı bir çivi çaktın bilir misin kalbime?
Can evimden vurdun da, düşürdün ki derdine
Sen ve ben bir olduk bak, bir canla bir de tende
Bırakta gitsin beden, o mavi dalgalara.