DALGALAR
Dalgalar…
Bölük bölük
Köpükten sanki duvar.
Kumlarla hem dem olup
Vuslata kavuşurlar.
Dalgalar…
Nerden gelir, nerelere gidersiniz böyle?
Neden bir cevap vermezsiniz?
Çıkıp da bir menzilden
Varırsınız bir başka menzile
Yokluğa ulaşırsınız
Varlıkla yokluk denizinde
Bir var, bir yoksunuz,
Varlıkla yokluk içinde
İç içe içimizde
Var mısınız,
Yoksa yok musunuz?
Hem var, hem yok…
Kim var, kim yok?
Hep var…
Hep “bir” var
Başka hiçbir şey yok.
Yoklukta tek “bir” var;
Tekbir var!
Dalgalar…
Bembeyaz köpüklerle
Yıkayın günahlarımı.
Kumlarla sarmalayın
Aslıma döndürün beni.
Her gün,
Gerçek menzilime
Alıp götürün.
Varlıktan yokluğa,
Yokluktan varlığa,
Bir’liğe götürün
Tek “bir”e götürün
Tekbirle götürün beni.
02.06.2009
Yahya Cumhur Tapcı
Kayıt Tarihi : 25.5.2024 15:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatımızda bir sürü iniş çıkışlar oluyor. Bu iniş çıkışlar bizi bir yerlere götürüyor. Nihayetinde tek bir yere götürüyor.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!