Dalgalar Şiiri - Galip Sarı

Bir temmuz akşamı, sahildeyim.
Meltem, bu gün serin esmiyor.
Dalıp gitmişim, derin hayallerdeyim.
İçiyorum, içiyorum,
deryalar neden susuzluğumu kesmiyor.

Zaman geçsin diye kumdan kaleler yapıyorum.
Bir kaderime, birde burçlara takıyorum.
Yelkenliler açıkta nazlanıyor, öylesine bakıyorum.
Bu gün rüzgar, neden benden yana esmiyor.

Dalgalar geliyor,
uzaklardan, ellerinde beyaz bayraklar.
Bir şeyler olacakmış gibi, ümitleniyor kuru topraklar.
Selviler sıra sıra dizilmiş, el çırpıyor kavaklar.
Karanlıkta sevda yüklü gemi, neden kıyıya yanaşmıyor.

Her şeyin bir sonu varmış, günlerin, gecelerin.
Anlatmaya gücü yetmiyor yaşadıklarımı
kelimelerin, hecelerin.
Duyduğum tek ses, dilimden dökülen nağmelerin.
Kara bulutlar gökte,
neden yüreğime bir damla su bırakmıyor.