Sanki denizde yitik dalgaların hüznü,
Mürekkeple kelimeleri ağlatır oldu.
Birbirine kenetlenmiş, umutsuz zamanların gözyaşı,
Kağıtta izlerini bırakır oldu.
Bir kalpte değil, binlerce yara açıldı,
Her mısra bir acının içinde kayboldu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta